- Home
- Thema's
- Bestuur & Leiderschap
- Besturen in een diffuus bestel
Gevoelige snaren
De hete zomer van 2022 gaat de geschiedenis in als een zomer met ondersteboven wapperende vlaggen en droogvallende rivierbeddingen. Tegen het einde van die zomer, als het onderwijs zich opmaakt voor een nieuw schooljaar, gebeurt er nog iets anders. Iets veelzeggends.
Wie de laatste zaterdag van augustus de Volkskrant openslaat, ziet een groot interview met Dennis Wiersma, die dan net een half jaar minister voor primair en voortgezet onderwijs is. Het gesprek gaat over ongelijke kansen, het tekort aan leraren en teruglopende prestaties voor taal en rekenen. De minister wil die problemen aanpakken en beschouwt ‘de leraar en de leerling’ als zijn ‘eerste verantwoordelijkheid’. Er is hem die eerste maanden iets opgevallen:
“Bij de eerste gesprekken die ik als minister voerde, dacht ik: hé, ik zit alleen met mensen van onderwijsorganisaties aan tafel.”
De minister wil dat leraren meer zeggenschap krijgen.
“Dat leraren zich vaak slechts uitvoerders voelen van wat bestuurders voor hen bedenken, leidt tot scheve gezichten. ... (Besturen) moeten ervoor zorgen dat de zeggenschap in de school en in de klas bij de leraar ligt. En anders moet ik daarvoor zorgen. ... (want) niet alle bestuurders zijn even capabel.”
Niet alleen het interview is veelzeggend, dat zijn ook de vele reacties die het oproept.
“Op Twitter triomfantalisme bij de bekende critici, op LinkedIn onthutsing bij leidinggevenden in het onderwijs. Het resultaat is polarisatie.”
Wat bestuurders raakt is de zoveelste suggestie dat ze het niet goed doen; de minister schaart zich bij een koor dat maar af blijft geven op bestuurders. Bestuurders vinden de uitspraken té generaliserend, voelen zich weggezet, wijzen op halfslachtig overheidsbeleid en verzuchten dat het allemaal niet opschiet zolang iedereen elkaar de schuld geeft.
Bij leraren raakt het stuk in de krant een andere gevoelige snaar: gebrek aan erkenning. De oproep om beter naar leraren te luisteren is balsem op gebutste zielen. Leraren wijzen op slecht presterende, megalomane besturen en op machtige, arrogante bestuurders. De verontwaardigde reacties van bestuurders op het interview bewijzen volgens leraren nog eens het gelijk van de minister.
Zo spoelt een vloedgolf aan beelden over schoolbesturen door de (sociale) media. En dan is de Tweede Kamer nog niet eens terug van zomerreces.
Waslander, S. (2023). Besturen in een diffuus bestel. Vertogen over schoolbesturen in media, politiek en beleid. Groningen: SW.
Aanbevolen
Passend onderwijs als 'kruipend concept'
De betekenis van woorden verandert met de tijd. Zo was ‘nostalgie’ in de zeventiende eeuw een neurologische aandoening. Symptomen: dwangmatig denken aan huis, nie...
Lees meer