- Home
- Thema's
- Politiek & Media
- Het debat over onderwijskwa...
Inleiding
Onderwijsvernieuwing vereist een lange adem. Vaak zijn pas na jaren inspanning duidelijke effecten op leerlingen zichtbaar te maken. Voor scholen die werken aan innovaties is een zekere continuïteit daarom cruciaal. Continuïteit bínnen de school, maar ook continuïteit buiten de school. Scholen blijken beter in staat duurzaam te vernieuwen als het beleid en de prikkels die ze uit de omgeving krijgen consistent zijn. Zowel in de tijd, als tussen verschillende organisaties zoals de centrale overheid, de lokale overheid en de inspectie. Consistent beleid komt echter zelden voor. Inconsistenties in beleid kunnen het scholen lastig en soms zelfs onmogelijk maken om vernieuwingen te verankeren en duurzaam te maken. Toch zijn veranderingen in de omgeving van een school zelden de directe of de enige oorzaak voor het verzanden van een vernieuwing. Het gaat ook om de manier waarop de school weet om te gaan met veranderingen in de context. Je zou dat ‘contextmanagement’ kunnen noemen.
Een boekje in vier delen
Dit boekje is onderdeel van het Innovatie-Project VO: Expeditie Durven, Delen, Doen. Het bestaat uit vier delen.
Deel I beschrijft de algemene achtergronden van het onderzoek. Het gaat in het bijzonder om de theoretische inbedding van het onderzoek (institutionele theorie) en de methode van onderzoek. Vervolgens beschrijft het de analyses van het onderwijsdebat tussen 2007 en 2010. Hoe is het debat verlopen en waar ging het eigenlijk over?
Deel II legt de focus op het thema dat de meeste aandacht kreeg: de kwaliteit van het onderwijs. Om het kwaliteitsdebat in een bredere context te plaatsen, beginnen we met een beschrijving van de aanloop naar dat debat. Dan blijkt dat de discussie begon met een kleine keten particuliere scholen en zich steeds verder uitbreidde. Vervolgens zoomen we specifiek in op de inhoud van het kwaliteits debat, voor drie opeenvolgende schooljaren. Zo wordt duidelijk dat wat begon met een publiek debat, vervolgens al snel aanleiding was voor heel concreet beleid.
Deel III verlegt de focus van debat en beleid, naar de praktijk. Dan zijn de Expeditiescholen aan het woord. Op basis van interviews gaan we na hoe deze scholen in het algemeen omgaan met het publieke debat en in het bijzonder met het kwaliteitsdebat. En we vragen ons af: is de ruimte om te inno veren in de loop van deze jaren groter of kleiner geworden?
Deel IV vat de belangrijkste bevindingen kort samen. We concluderen dat de wind in het publieke en politieke debat in drie jaar tijd behoorlijk is gedraaid. Expeditiescholen hebben dan ook alle zeilen bij moeten zetten om hun innovaties op koers te houden.
Waslander, S., Weide, M. van der & Pater, C. (2011). Het debat over onderwijskwaliteit. Politiek, pers en praktijk Deel II. Utrecht: VO-Project.
Aanbevolen
Passend onderwijs in pers en politiek. Deel II
Passend onderwijs beroert de gemoederen. Het publieke en politieke debat over passend onderwijs staat central in dit rapport. Vanaf het moment dat de wet van krac...
Lees meer